- Pokaż dziecku czego od niego oczekujesz zanim zdąży zrobić coś nie tak.
- Przewiduj. Działaj zanim dziecko zrobi coś złego. Są sytuacje, które szczególnie wywołują jego niewłaściwe zachowania, np. daleka podróż, nudne długie przyjęcie, długie kazanie w kościele, choroba, początek semestru, koniec semestru, dzień pełen wrażeń, wycieczka, goście, pójście spać, itp.
- Stanowczo reaguj na niepożądane zachowanie dziecka (wyłącz telewizor, zgaś światło) bez oskarżania i agresji. Powiedz jak oczekujesz, że będzie się zachowywało.
- Pokaż dziecku jak naprawić zło, które wyrządziło nawet nieumyślnie, np. daj szczotkę do posprzątania kawałków szkła.
- Pozwól dziecku ponieść konsekwencje złego zachowania. Jeśli spóźni się do szkoły, bo rano za długo wstawało, pozwól aby samo usprawiediwiło się nauczycielowi. Jeśli zerwie kwiatki z ogródka sąsiada, wyślij go, aby mogło przeprosić.
- Nie słuchaj protestów, udawaj, że nie słyszysz krzyków, niegrzecznych słów (nie uda Ci się przegadać nadpobudliwego dziecka).
- Spokojnie, kilkakrotnie powtórz polecenia. Pamiętaj, że Twoje dziecko ma trudności związane z uwagą i wymaga częstych przypomnień.
- Pozbaw dziecko uwagi z Twojej strony. Odeślij je w bezpieczne, ciche, nudne miejsce na kilka minut, aż przestanie płakać lub kląć.
- Kiedy Twoje dziecko zachowa się tak, jak tego oczekujesz, pochwal go za włożony wysiłek!!!
(T. Wolańczyk, A. Kołakowski, M. Skotnicka "Nadpobudliwość psychoruchowa u dzieci")
0 Comments:
Post a Comment